Јулијанската нова година, позната и како Стара или Православна нова година, се слави од 13 до 14 јануари според грегоријанскиот календар, или 1 јануари според јулијанскиот календар.
Покрај празничната трпеза и вкусната храна, важно е да се слави и Православната нова година во друштво на најблиските, а обичајот кој е најпочитуван е одење во црква и молење за среќна и бериќетна година, како и здравје, љубов и хармонија на најблиските.
Вечерта на 13 јануари вообичаено е семејството да се собере околу попразнична трпеза, а точно на полноќ, сите присутни се бакнуваат и честитаат едни со други.
На првиот ден од новата година ручекот се служи порано, а стариот обичај беше да се јаде глава од божиќното печење.
Црквата ја испраќа старата и ја дочекува новата година не со вообичаени празнувања, туку на духовен начин, со молитви и богослужби, но исто така ги благословува сите пристојни прослави, без глупости и кич.
За овој празник се прави ритуален леб, таканаречена Василица, во која симболично се ставаат зрно пченица, паричка, што претставува материјално богатство и дренка, симбол на здравјето.
Според обичајот, Бадник се чува до Српската Нова година, кога се прават крстови и се ставаат на овошјето, односно на родното дрво, за годината да биде плодна.
Исто така се верува дека ако падне снег на денот на празникот, следната година ќе биде добра година.
