Летното сметање на времето за првпат било воведено во Германија во 1916 година, со цел работниот ден да се одвива што подолго додека е ден. Требало да се заштеди на струја. Другите земји го следеле примерот.
Оттогаш, на пролет ги поместуваме часовниците еден час напред, а на есен час наназад. Ноќта меѓу сабота и недела на 27 март, часовниците во два часот наутро се поместуваат на три часот.
Луѓето и другите животни имаат природно чувство за време, деноноќен ритам што се развива пред раѓање. Тоа е суштински дел од нашето битие. Играњето со тој ритам може да биде опасно.
Истражувачите забележале зголемување на бројот на сообраќајни несреќи и срцеви удари кога часовникот се движи напред – повеќе отколку кога се движи наназад.
Од друга страна, компаниите имаат тенденција да профитираат од ограниченото време додека е ден, односно додека има сончева светлина. Во тоа време треба да работите и да бидете активни на други начини.
