Следните седум измами претставуваат некои од најтипичните начини на кои нашиот мозок не залажува.
Измама „небото паѓа“:
Суштината на оваа измама е дека можеме да го направиме проблемот позначаен отколку што всушност е, често замислувајќи дека ќе се случи апсолутно најлошото нешто.
„Црно -бела измама“:
Фокусот е секогаш да се гледа на ситуацијата или како голема или очајна. Нема средина.
„Песимистички код”:
Често се јавува во случаи на траума и / или злоупотреба. Постои преосетливост кон опасност и гледаме само негативно во секоја ситуација. Од оваа перспектива, нема „добро“.
„Мотото на перфекционист“:
Многу деца и возрасни со голем потенцијал паѓаат во стапицата на оваа измама. Тука, ние го фокусираме вниманието на она што го сметаме за наш недостаток и го минимизираме секое препознавање на нашите јаки страни.
„Негативна етикета“:
Оригиналниот термин „АНМ“ беше развиен врз основа на оваа измама. Тука се етикетираме на остри и негативни начини. Се фокусираме на малите аспекти на нашата личност што придонесуваат за негативна слика за себе.
„Измамата на пророчицата“:
Во оваа измама, ние самите си кажуваме што мислиме дека другите луѓе зборуваат и размислуваат за нас – и, се разбира, секогаш во негативен контекст.
„Јас сум жртва“:
Честа измама кај децата. Тука ги обвинуваме другите луѓе за се што ни се случило, и секогаш се ставаме во улога на жртва.
Сите овие измами имаат заедничка цел – да се саботираме во контекст на раст и промени.
