Смртта на Адолф Хитлер го означи ненадејниот крај на една од најтемните епохи во историјата на човештвото. На 30 април 1945 година, фирерот си го одзел животот во неговиот берлински бункер – ставајќи крај на нацистичкото владеење.
Пред неговата смрт, Хитлер се гледал себеси како спасител на Германија. По понижувачкиот пораз на земјата во Првата светска војна, Хитлер ветил дека ќе ја врати Германија на победничкото место што и припаѓа.
Големата депресија, која силно ја погоди Германија, обезбеди плодна почва за подемот на Хитлер.
Додека пишувал за Mein Kampf во 1924 година, Хитлер тврдел дека проблемите на Германија може да се поврзат со две непријателски групи: земји како Франција кои бараа санкции по Првата светска војна и Евреите кои ја „загадија“ чистотата на таканаречената „економска раса“ или бели Аријци.
Хитлер го возел бранот на народното незадоволство и стана канцелар на Германија во 1933 година. Не му требало многу време за да стане диктатор. Неговата нацистичка партија забрани други политички партии и ја потисна секоја опозиција.
Кога ја добил власта, Хитлер ја нападнал Полска на 1 септември 1939 година, предизвикувајќи избувнување на Втората светска војна во Европа.
Во текот на следните неколку години, беа извршени инвазии на други европски земји, политичките ривали во земјата беа егзекутирани, германските Евреи беа прогонувани и беа планирани концентрациони логори.
Во април 1945 година, работите се свртеле. Германија била на работ на пораз, а смртта на Адолф Хитлер била во позадина на поразот.
- Фашист – доста употребуван збор
Без разлика дали ќе го сретнере во т.н црни кампањи и партиски обвинувања, опонентите ќе расправаат ad homminem употребувајќи го зборот фашист кога му се обраќаат на другиот или појавите на кои денеска сведочиме неодоливо потсетуваат на методите кои се користеле за време на Хитлеровото владеење, општиот заклучок е дека зборот фашист е доста употребуван.
Се чини дека мерките кои се воведуваа од националните влади, а се однесува на спречување на ширење на епидемијата од ковид19, многумина ги асоцираше токму на хитлеровите методи.
На пример карантинот и забраната за движење, е една од мерките кои ја воведувала хитлеровата влада за Евреите. Вакциналниот сертификат како „паралелен пасош“ за слободно движење, многумина во колоквијалниот речник го нарекуваат „аусвајс“, а невакцинираните граѓани ги споредуваа со судбната на Евреите во Втората светска војна.
Фашизмот и нацизмот како идеологии, по нивната деценсиска криза, повторно почнуваат да се актуелизираат во јавниот дискурс и тоа не како историски лекции, туку како експоненцијална точка која ги објаснува појавите од секојдневиот.
Многу од нив, може да се подведат под атрибутот и придавката фашистички.
