Истражувањето на група научници покажало дека убавите луѓе можат побрзо да најдат партнер, но тешко им е целосно да се посветат на врската, а тоа генерално ги прави помалку среќни.
Водачот на истражувањето, Кристина Макеламс, имаше за цел да ја испита вистинитоста на доминантната слика што ја дава светот на литературата и филмот, од која среќата во љубовта зависи од изгледот.
Во своето истражување таа користела, меѓу другото, средношколски годишници во кои учениците биле класифицирани како помалку или повеќе атрактивни луѓе. Кристина му дозволи на нејзиниот тим да истражи дали и колку долго подоцна биле во брак.
Истражувањето довело до промена во размислувањето, бидејќи се покажало дека колку човек е поубав, толку неговата врска била понеуспешна, односно пократко траела и не била доволно квалитетна.
Кристина го претстави заклучокот до кој дошла:
Оние кои се привлечни имаат повеќе избор кога се во прашање врските. Сепак, токму тоа ја прави врската почувствителна на надворешни закани, кои секогаш ги има многу. Премногу алтернативи не влијаат суштински на долговечноста на врската.
