Многумина мислат дека американските робови биле исклучиво Африканци и дека логорите биле конструирани од нацистите.
Ниту едното ниту другото е точно.
Првите робови на Новиот континент беа Ирците.
Оваа „трговија“ започна кога 30.000 ирски затвореници беа продадени како робови во Новиот свет.
Во прогласот за кралот Џејмс Први во 1625 година се бараше ирските политички затвореници да бидат испратени во странство и продадени на англиски доселеници на Западна Индија (Карипските острови).
Од 1641 до 1652 година, Англичаните убиле над 500 000 Ирци и продале други 300 000 како робови.
Во средината на 17 век, повеќе од 100.000 ирски деца на возраст од 10 до 14 години биле земени од своите родители и продадени во Западна Индија, Вирџинија и Нова Англија.
Концентрационите логори се исто така американски изум.
Нешто слично се појави за време на Американската граѓанска војна, која траеше од 1861 до 1865 година.
Иако една од целите на победничкиот Север беше укинување на ропството, сепак, многу нехумано било „однесувањето“ на Федерацијата (Север) и Конфедерацијата (Југ).
И „напредниот“ Север и „заостанатиот“ Југ имале логори на воени затвореници.
Во „логорите“ имало стотици илјади луѓе.
Повеќе од 30.000 заробени „северници“ и скоро 26.000 „јужни“ загинале во заробеништво.
56.000 војници или 10% загинале во логорите!
Затворениците се разменувале спорадично. Во меѓувреме, затворениците умирале затоа што имало многу болни луѓе, а недостасувале лекови и храна.
До крајот на американската граѓанска војна, околу 56.000 војници загинале во логорите, што претставува скоро 10 проценти од смртните случаи во војната.
Неславниот рекорд го држи „логорот“ Самтер, близу Андерсонвил, Џорџија, каде за 14 месеци починаа 13.000 лица, односно секој трет војник на Унијата кој бил затворен таму.
Ослободените робови биле чувани во логори.
За само една година, околу 20 000 ослободени робови починале во Девелс Панчбол во Мисисипи. Оваа локација го доби името Ѓаволски сад по огромната провалија ископана од водопад.
Населението се зголемило преку ноќ
- Градските власти не можеа да се справат со овој пораст на населението, па затоа решија да изградат камп во Девелс Панчбол, кој го затворија со sидови – вели поранешниот директор на гробиштата, Дон Естес.
Кога врне, се појавуваат човечки скелети!
Денес има бујно зеленило, кое се чини сака да ги скрие трагите на криминал.
Ослободените робови живееле во полоши услови отколку кога работеле на плантажи.
Афро-американските мажи вршеле напорна работа, а жените и децата останале без храна и вода во sидовите на логорот.
