Кому кондури, кому опинци. Во Македонија кркаме цензура и индукција на страв дека нешто може да се протолкува како говор на омраза, ама Бугарија не го казнува говорот на омраза дома. По кои критериуми „фригидна кучка“ е поголем израз на омраза од „Вие не сте Македонци, ами Бугари сте и сичко добре“?
Не требало да се шири омраза, аха, види мајката, сите да ги сакаме и да живееме во слога и мир и хармонија каква што владее во протестантските домови за време на Божиќ.
Во психологија има дијагноза за луѓе кои го сакаат својот мачител и се вика „Стокхолмски синдром“. Ако го сакаме оној што не мачел и сега не мачи, негира и понижува, одна сме сите болни у мозоците.
Ни го одземате правото и да ги мрзиме Каракачанов и Захариева и да им земаме се по список, оти тоа не било поштено! Чуј владата во Скопје на чело со аболициран криминалец кажува што било поштено. Ахх, ко о чему курва о поштењу.
Ни забрануваат да сакаме, па ни забрануваат да мрзиме, па ни забрануваат да го навредиме мачителот оти можел да се наљути.
Голем кур ако се наљути, ги мрзиме бе и Каракачанов и Захариева. Осуда за говор на омраза нема да го промени чувството, оти имаме нешто што се вика КАРАКТЕР и не смрдиме на дебели и мрсни бугарски ануси!
