Првиот ден по Луковден и првиот ден од ноември, голем број верници го слават Свети Прохор Пчињски како празник на крштевката.
Свети Прохор Пчињски е единствениот светец во православната црква кој постојано од светите мошти излева свето миро.
Многу верници доаѓаат да му се поклонат на светецот и да го видат ова чудо.
Бурната историја на манастирот Св. Прохор Пчињски чува спомени за чуда кои според верувањата се случиле пред моштите на светителот. Болните оздравуваа, несреќните наоѓале мир, молитвите на неплодните жени биле услишени и благословените со породување, па на овој ден голем број верници одат во овој манастир за да им се услиши молитвата.
- Кој бил преподобниот Прохор Пчињски?
За пустиникот Прохор Пчињски се знае дека живеел на почетокот на XI век. Како млад отишол во скитот, најпрвин во регионот Нагорје, а потоа засолниште нашол на планината Козјак.
Легендите велат дека тој не видел човечко суштество повеќе од 30 години, додека не го запознал идниот византиски император Роман Четврти Диоген, кој ловел во шумите на Козјак.
Следејќи го ранетиот елен, византискиот благородник случајно стигнал до пештерата на монахот Прохор, а овој потоа му прорекол дека ќе стане цар.
Можеби Диоген би заборавил на оваа случајна средба и на пророштвото на пустиникот од пештерата, ако, кога навистина седнал на царскиот престол, не му се јавел на сон Прохор и со прекор не му рекол: „Ме заборави, старецу“. Кралот потоа оди во Козјак и ја бара пештерата каде што се сретнале. Го наоѓа дури по долга потрага, а во неа и останки на починат старец.
Се верува дека уште тогаш почнале да се случуваат чуда.
Прво, кога императорот Диоген решил да изгради црква во Старо Нагоричане. Меѓутоа, кога се обиделе да му ги одземат моштите на Прохор, останале како заковани за земја. Монахот Прохор не сакал да ја напушти областа Пчиња и кога бил мртов.
Така, од речен камен била направена мала црква и во неа било ставено тело на светецот. Повеќе од 200 години потоа, кралот Милутин изградил поголемо богослужение над таа црква.
