Православните верници денес ја слават Велика сабота, втор ден од распетието на Исус Христос и во пресрет на неговото воскресение.
Велика сабота се слави во молитва, мир и тишина, како ден на жалост за распнатиот Христос, кога неговото тело легна на гробот.
Велика сабота се нарекува и „страшна сабота“, или „долга сабота“, со цел да се предупреди на долгите страдања на Христос на распетието.
Христијаните веруваат дека на овој ден телото на Христос престојувало во гробот.
Во исто време, Исус бил на престолот заедно со Отецот и Духот, бидејќи Тој е сеприсутен Бог, неразделен од другите две лица на Света Троица.
Исто така, постои верување дека на Велика сабота треба да се заврши целата работа и подготовки за дочек на големиот празник.
Се чистат и уредуваат куќите, се подготвува храна, облека, се бојат јајца пред изгрејсонцето.
Во некои области се меси посебен вид леб со босилек, како и помали колачиња.
На Велика сабота нема работа на терен и жените не прават ракотворби.
Исто така се верува дека на Велика сабота треба да се направи некое добро или милостиво дело со цел „некој да започне“.
На овој последен ден од Неделата на страдање и смрт, верниците го бакнуваат покровот на Христовиот гроб, кој свечено е изнесен пред православните олтари на Велики петок и донесен на олтарот на крајот на денот во саботата, пред Велигден, со посебен ритуал на процесија околу црквата.
