Светите маченици Јулијан и Василиса биле угледни и многу почитувани христијани во текот на својот живот. Тие ветиле дека ќе го поминат животот како браќа и сестри, ширејќи го христијанството и помагајќи им на сиромашните.

Затоа Јулијан основал машки манастир, а Василиса женски. Според приказната, тоа биле големи заедници во кои луѓето живееле според христијанските вредности и стандарди – во манастирот Јулијан имало околу 10.000 монаси, а во Василиса 1.000 калуѓерки.

Меѓутоа, за христијаните настанаа тешки времиња. Царот Диоклецијан ги прогонувал и мачел припадниците на оваа вера, и мажи и жени.

Василиса и Џулијан знаеле дека порано или подоцна ќе дојдат. Василиса се молела само на Бога ниту една од нејзините калуѓерки да не страда или да се колеба во својата вера.

Според преданието, Бог одговорил на оваа молитва и во следните шест месеци, сите монахињи умреле. Сепак, тие прифатиле со раширени раце и како подарок да одат во смрт и да се ослободат од опасноста што ги чекала на Земјата.

На крајот, Василиса сонувала прекрасен сон – ги видела сите свои духовни сестри, „светли и радосни како ангели“, како ја повикуваат да дојде кај нив. Набргу потоа и таа почина и им се придружила.

Свети Јулијан немал време да ја оплакува својата сакана сопруга. Неговиот намастир бил целосно уништен, монасите биле убиени или затворани, а тој самиот бил мачен со страшни маки.

Одбивајќи да се одрече од Христа и поднесувајќи ги сите тешкотии, Јулијан успеал да се поколеба и на крајот да преобрати уште многу луѓе во христијанството, вклучително и неколку негови затворања.

Според легендата, го мачеле дури 20 војници и им биле потребни седум дена да го убијат.

Искушението на Јулијан и Василиса конечно заврши во 313 година, кога и Јулијан чесно пострада за Христа и неговата вера.

Светите маченици Јулијан и Василиј ги слават и почитуваат припадниците на сите христијански заедници. 

Овие маченици денес се сметаат за заштитници на сите несреќни и неправедно обвинети луѓе кои страдаат поради нивните верувања и ставови.

Молитвата вели дека целата неправда што им е направена во текот на нивниот живот ќе биде стократно исправена и вратена со добро се додека тие останат искрени и истрајни во верата и правдата.