Буквалниот превод на овој збор од англиско потекло е „траен мраз“ и ја дефинира замрзнатата почва која била на температура под нулата најмалку две години без прекин. Од друга страна, оваа ситуација може да трае многу подолго, дури и неколку илјади години.
Вечниот мраз е првенствено карактеристичен за делови од копното околу Северниот Пол, особено за Сибир, Алјаска и северна Канада, но го има и во области на екстремно висока надморска височина како што е Тибет. Се проценува дека дури една четвртина од копнената површина на северната хемисфера е под вечен мраз.
Дебелината на вечниот мраз не е насекаде иста. Може да биде помал од еден метар, но може да оди и до неколку километри.
Главно се состои од неколку слоеви, а површинскиот слој, кој е, поточно, над самиот вечен мраз, се нарекува и „активен слој“. Карактеристично е секое лето да се одмрзнува, а во зима повторно да замрзнува.
