Во текот на првите три децении од 15 век, оваа пета ја променила формата. Со текот на времето, чевлите со високи потпетици станаа секојдневни обувки, но само во дворовите.
На крајот на 16 век, машките чевли имале потпетици од шест до дури девет сантиметри. Во 1533 година, Катерина, сопругата на грофот од Орлеанс, го замолила нејзиниот чевлар да ѝ ги направи чевлите со потпетици, кои би биле убави, но во исто време ќе ја направат да изгледа повисока, бидејќи била многу ниска.
Чевларката ги направила нејзините дрвени чевли со платформа.
Чевлите со потпетици наскоро станаа моден императив на француската аристократија. Многу брзо, овој тренд беше пренесен надвор од границите на Франција. Високите потпетици беа сè повеќе барани и станаа симбол на богатство и престиж во текот на 17 и 18 век.
По Француската револуција, во знак на протест против класните разлики, високите потпетици паднаа во заборав и рамните чевли повторно станаа модерни. Така било до средината на 19 век, кога се вратиле високите потпетици, најмногу кај припадничките на понежниот пол.
