Науката дојде до поинакву заклучоци од постоечкото длабоко вкоренето уверување дека еден сперматозоид е доволен да ја оплоди јајце клетката.
Новите студии покажаа дека неколку сперматозоиди пуштајќи аминокиселина ги омекнуваат ѕидовите на јајце-клетката и влегуваат во внатрешноста.
При контакт на генетските информации чувани во јадрото на сперматозоидот и јајце-клетката, јајце-клетката практично избира најкопмпатибилен генетски материјал за најдобар можен плод.
Според интенционалистичка парадигма, јајце клетката не е пасивно оплодена од сперматозоидот, туку има избирачка улога во тоа кој од многуте сперматозоиди ќе ја оплоди.
Променетата научна парадигма има импликации и во општествениот, политичкиот и идеолошкиот дискурс.
Па феминистрките оваа научно откритие го толкуваат како доказ за активната улога на женската природа дури и во моменти на репредукција.
Согласно претходната парадигма, женската природа особено во репродукцијата се третираше како пасивна.
