Популацијата на лосос, особено во региони како Јапонија, Калифорнија, Орегон, Вашингтон и југоисточна Русија, постојано се намалува со текот на годините бидејќи патиштата, инфраструктурата и пополнетите мочуришта го уништуваат или го одземаат нивното живеалиште.
Во областите како североисточна Русија, Британска Колумбија и Алјаска, лососот е изобилен. Сепак, нивното население сè уште страда од прекумерна берба.
За да ја задоволат побарувачката на пазарот за лосос, компаниите почнаа да го одгледуваат.
Меѓутоа, експертите неодамна почнаа да велат дека лососот од фармите не е толку хранлив како неговиот див „братучед“.
За време на снимањето на документарниот филм „Fillet-Oh-Fish“ на Николас Даниелс, откриено е дека фармите за лосос во норвешките фјордови содржат околу 50 метри отпад, кој вклучува бактерии, пестициди и лекови.
Поради интензивното размножување и глобалното загадување, месото од рибата што ја јадеме се претвори во „смртоносен хемиски коктел“ – истакнува продуцентскиот тим на документарецот, а со тоа мислење се согласил и д-р Џозеф Меркола.
Денешното рибарство се соочува со низа сериозни проблеми, од прекумерен риболов до хемиско загадување и генетски мутации поради токсична изложеност – тврди д-р Меркола.
