Мачките се третираат со почит од основањето на Санкт Петербург. Малите ловци сè уште помагаат во борбата против стаорци и глувци, од кои отсекогаш имало многу во градот на Нева, а тие играат посебна улога во животот на главниот музеј во Санкт Петербург – Ермитаж, пишува весникот „Аргументи и факти“.
Според легендата, првата мачка што се населила во Зимскиот дворец бил бркачот на стаорци Василиј, кој во замокот го донел Петар Велики во 1724 година.
Според една верзија, тој доаѓа од Холандија. Сепак, неговото вистинско потекло е непознато.
Како што се наведува, царот го обожувал мачорот Василије и му дозволил да прави што сака, а издал и указ дека во секој магацин треба има мачки за да се чуваат залихите од глувци.
Но, Зимската палата не живеела долго во мир. За време на владеењето на Елизабета таму се намножиле огромен број глодари, истакнуваат руските медиуми.
Глувци и стаорци шетале низ Зимскиот дворец, ја исплашиле царицата и жителите на палатата, јаделе храна и правеле дупки во ѕидовите.
Царицата решила да се бори со натрапникот по методот на нејзиниот татко. Покрај тоа, таа слушнала гласини за прекрасна раса на казански мачки кои ги истребиле сите глодари во нејзиниот регион.
Во 1745 година, царицата издадала „Уредба за прогон на мачки на суд“.
Мачките биле донесени во Санкт Петербург и воспоставиле свои правила. Глодарите биле истребени, а мачките пак добивале доживотна грижа и внимание.
Од друга страна, Катарина Втора не сакала мачки, но не ги избркала, напротив – им дала посебен статус на „чувар на уметничките галерии“, пишува авторот на материјалот.
Ермитаж и градските улици без мачки повторно беа полни со стаорци, пишува авторот. Беше невозможно да се справи со инвазијата на стаорци, поради што во 1943 година на помош дојдоа мачки од Јарослав и Сибир.
Регионот не беше случајно избран – мачките таму беа познати како одлични ловци на стаорци.
Според директорот на музејот, Михаил Пјотровски, тие станале легенда на животот во Ермитаж.
