Најпознатата фигура на Венера од Вилендорф е изложена во Природонаучниот музеј во Виена. Претставува симболизирана возрасна и безлична жена со претерани женски атрибути, нагласени потколеници, испакнат стомак, тешки гради и софистицирана покривка за глава или фризура.

Фигуринатa е изработена од олит варовник и е обоена со црвена боја, веројатно окер, кој речиси целосно бил отстранет со чистење во времето на пронајдокот.

Таа е посебна не само по дизајнот, туку и по материјалот. Додека другите фигури на Венера обично се направени од слонова коска или коска, понекогаш од разни камења, за долна австриска Венера се користел олит, кој е единствен за вакви култни предмети.

Олитните варовници се целосно отсутни во и околу Вилендорф.

  • Потенцијално место за Венера

Една од двете можни насоки од југ кон север би водела околу Алпите до Панонската рамнина и беше опишана во симулации од други истражувачи пред неколку години. Друг начин да се стигне од езерото Гарда до Вахау би бил преку Алпите.

Дали тоа било возможно пред повеќе од 30.000 години, не е јасно поради влошената клима што започнала во тоа време.

Ова би била прилично неверојатна варијанта доколку во тоа време веќе постоеле континуирани глечери. Сепак, 730 километри долгата патека покрај Еча, Ина и Дунав отсекогаш била под 1.000 метри надморска височина, со исклучок на 35 километри во близина на езерото Решен.

Статистиката јасно укажува на северна Италија како потекло на Олитата на Венера. Сепак, постои уште едно интересно место за потеклото на карпата.

Се наоѓа во источна Украина, на повеќе од 1.600 километри линеарно растојание од Вилендорф. Примероците таму не се вклопуваат толку јасно како оние од Италија, но подобро од сите други примероци. Еве една интересна врска, фигурите на Венера се пронајдени во блиската јужна Русија, кои се нешто помлади, но изгледаат многу слични на Венера пронајдена во Австрија.

Генетските резултати покажуваат и дека луѓето во Централна и Источна Европа во тоа време биле поврзани едни со други.