Централна, ако не и главна, цел на Трактатот на Витгенштајн беше да ги истражи границите на јазикот. Што може, а што не може да се каже? И кога се разгледуваат работи кои не можат да се кажат, каква е нивната природа?

Витгенштајн тврди дека филозофијата во суштина прави обиди да зборува за работи за кои е невозможно да се зборува, бидејќи таквите работи се надвор од опсегот на она што јазикот може да го пренесе.

На пример, разгледајте ги метафизичките дискусии околу терминот „ништо“ или „ништо“. Што се постигнува со ова? Кон која цел се таквите дискусии? И што се пренесува во ваквите прашања?

Одговорот на Витгенштајн на секое од овие прашања – заедно со какви било прашања насочени кон секое филозофско истражување што ја поставува способноста да се зборува за филозофски проблеми – не би било апсолутно ништо.

Оттука, Витгенштајн тврди дека филозофските предлози се бесмислици, не пренесуваат ништо. Така, според ова гледиште, нема супстанцијалност во филозофските предлози.

Во многу случаи, сосема е фер да се каже дека Витгенштајн е во право. Во најмала рака, некои од проблемите што ги интересираат филозофите се псевдопроблеми.

Но, тоа секако не е точно за сите нив. Етиката е поле во кое може и е постигнат напредок. Сепак, да претпоставиме дека Витгенштајн е во право. Дали филозофијата е бесмислена, како што многумина веруваат дека е? Дали специјалностите по филозофија се предодредени за живот како баристи?

Не баш. Од практична гледна точка, филозофијата бара јасно, логично размислување. Човек кој има диплома по филозофија затоа покажа способност за размислување – корисна вештина во свет кој премногу често помага луѓето да се најдат во многу професии. Филозоф не е професија во денешното општество на функционализам во која сите сме завртки на некоја голема машина – систем, но без филозофијата многу професии не би биле возможни.

Филозофијата од специјалистите гради добри говорници, успешни писатели, новинари кои ги имаат најзагатните прашања, граѓани кои го разбираат концептот на должност и пред се етички субјекти. Традиционалната титула „филозоф“ со која во минатото мислителите и научниците се гордееле, денеска ретко се среќава во курикулумите на животот, но филозофскиот метод и филозофскиот стил кој се имплементира од специјалистите по филозофија надалеку се познава.

Просто никој не ги резонира проблемите, предметите, идеите и концептите онака како еден филозоф. Тоа Витгенштајн не го предвидел иако и самиот тој бил филозоф што му овозможило успешно да се занимава со други науки!