Се проценува дека Алберт Ајнштајн имал IQ 160, Исак Њутн 190 и Марк Цукерберг 152. Овие луѓе се познати низ целиот свет како најголеми генијалци.
Сепак, имаше еден човек за кој се верува дека имал коефициент на интелегенција од 250 до 300. Тој е човек кој некогаш го сметале за чудо од дете. Тој беше исклучителен математичар, најинтелигентен човек во историјата, полиглот и талентиран писател.
Вилијам е роден во Њујорк во 1898 година. Неговиот татко Борис беше истакнат психолог кој беше горд на четири степени од Универзитетот Харвард. Неговата мајка исто така беше лекар. Бидејќи неговите родители беа паметни и успешни луѓе, истото го очекуваа и од нивниот син. Но, тој ги надмина сите претпоставки и се покажа дека е далеку повеќе од просечната личност.
Забележано е дека Вилијам можел да чита весници на само 18 месеци. До осумгодишна возраст, тој самостојно научил латински, грчки, француски, руски, германски, хебрејски, турски и ерменски јазик. Покрај тоа, малиот Вилијам го измислил својот јазик и го нарекол Вендергуд.
Свесен за натпросечната интелигенција на неговиот син, Борис Сидис се обиде да го запише на Харвард, но беше одбиен бидејќи Вилијам имаше само девет години. Две години подоцна, во 1909 година, Универзитетот ја прифати апликацијата и така Вилијам стана најмладата личност запишана на Харвард. До 1910 година, неговото знаење за математика се зголеми толку многу што професорите му дозволија на Вилијам да предава на час. Го нарекоа чудо од дете. До 16-годишна возраст, тој исто така се стекнал со диплома за уметнички студии.
Познато е дека славата може да биде многу тешка и оптоварувачка, особено ако ја стекнете на рана возраст. Набргу по дипломирањето, Вилијам им изјави на новинарите дека сака да живее „совршен живот“, што според него беше единствениот осамен живот. Тој исто така најави дека никогаш нема да се ожени. Славата ја стекна, но тој не ја сакаше, неговата одлука се рефлектираше во притисокот што го претрпе Вилијам од неговите родители.
Бидејќи и самиот бил угледен и славен, таткото на Вилијам сакал да го направи неговиот син aвезда. За да го постигне тоа, тој почна да го применува своето знаење за психологија на неговиот син и страшно го притиска и присилува.
Иако Вилијам уживаше да учи како дете, кога порасна, неговото мислење се смени и тој го обвини својот татко за сè. Фактот дека, кога Борис почина во 1923 година, Вилијам одби да дојде на неговиот погреб, исто така зборува за тоа колку бил лут на неговиот татко. Како што правеа генијалците за да не се истакнат на кој било начин, Вилијам исто така работеше ниско платена и обична работа.
Се вработи како помошник свештеник, но луѓето сепак го препознаа, па ја смени и таа работа. Во 1924 година, новинарите открија дека Вилијам работи ниско платена физичка работа, но овој пат недостасуваат химни за бунтовниот генијалец – сега насловите на весниците се исмејуваа на поранешното чудо на дете и истакнаа дека Вилијам веќе не може да прави што може како дете.
Ова, се разбира, не беше точно, што подоцна се покажа преку мноштвото бесценети книги што Вилијам ги пишувал за време на неговиот живот под разни лажни имиња.
Иако се обиде да живее нелегално, во 1919 година Вилијам беше уапсен како учесник во насилниот протест во Бостон и осуден на 18 месеци затвор. Сепак, родителите најдоа начин да го ослободат од затвор и наместо тоа, го затворија неговиот син во санаториум две години.
Вилијам целиот свој живот го помина целосно осамен и вознемирен. Се отуѓи од семејството и започна да работи како машински работник за да врзува крај со крај. Вилијам Џејмс Сидис, човек кој можеше да го промени светот, почина ненадејно на 46-годишна возраст, поради крварење во мозокот, од кое почина и неговиот татко.
