Студијата открива дека некои видови се помалку способни да ја контролираат топлината на нивното тело и се поранливи.
Фаќање на скоро 4.000 диви пеперутки со рачни мрежи и земање на температурата на секој мал инсект мора да биде рангиран меѓу најтешките научни потфати.
Сепак, истражувачите откриле значителни разлики во способноста на британските пеперутки да одржуваат соодветна температура, зголемувајќи го стравот дека глобалното загревање ќе им се закани на популациите на некои видови.
Пеперутките се ектотерми – не можат да создадат сопствена топлина на телото – и бараат топли температури за да летаат. Сепак, екстремните температури можат да претставуваат проблеми, особено за оние пеперутки кои мораат да најдат засенчени живеалишта за да ја регулираат температурата на нивното тело.
Студијата покажува дека поголемите, побледи пеперутки, како што се големите бели и сулфур, се најдобро способни да се заштитат од екстремни температури, аголно ги рефлектираат крилјата во однос на сонцето за да ја насочат топлината далеку од или накај нивните тела.
Потемните, големи видови, како што се паунот и црвениот адмирал, имаат поголеми потешкотии во контролирањето на нивната телесна температура, но дури и тие се подобри од „термалните специјалисти“, кои се потпираат на наоѓање место на одредена температура во пределот – „микроклима“ – да ја контролираат нивната телесна температура.
Видовите кои зависат од микроклимата, како што се малиот бакар и кафеавиот аргус, претрпеле поголемо опаѓање на популацијата во изминатите 40 години отколку видови кои ја регулираат нивната температура преку нивната боја или со агол на крилјата.
Видовите пеперутки кои не се многу добри во контролата на нивната температура со мали промени во однесувањето, но се потпираат на избор на микрохабитат на вистинска температура, веројатно ќе страдаат најмногу од климатските промени и загубата на живеалиштата рече д-р Ендру Бладон, од Универзитет во Кембриџ, и главен автор на студијата.
Извор: Theguardian.com
