Професорот по акустика Унто Лајн, од Универзитетот Алто во Финска, кој самиот ги слушаше звуците додека ги набудуваше северните светла во Лапланд, ја разгледа историјата на овие „извештаи“ и се обиде да конструира хипотеза што може да ја објасни оваа појава.
Во 2016 година, тој излезе со идеја дека звуците на електрични празнења, кои се резултат на „инверзија на температурата“, што се јавува кога студениот воздух, наместо да лебди над земјата, се држи до земјата и топлиот воздух, што е инаку близу до нивото на почвата, се крева и ја покрива студената на надморска височина од 60 до 400 метри – што е обратно од „нормалните“ позиции.
Кога се крева топол воздух, тој носи негативни јони со себе до дното на инверзијата.
Звукот се создава на висина од 80 метри
Областа на статички електричен потенцијал се шири кон небото и надолу кон земјата и додека северната светлина ја „бомбардира“ магнетосферата со позитивно наелектризирани електрони, тие се спојуваат на врвот на инверзијата.
Снимање на звук 20 години
Лајн собираше податоци скоро две децении, снимаше со три микрофони со текот на времето, но сега неговото истражување инспирираше нов научен проект во опсерваторијата Ханкасалми во Јиваскила, Финска, кој ќе снима потенцијални звуци на аурора бореалис 24 часа на ден со четири микрофони во која ќе учествуваат и граѓани.
– Го тестирав со два часа материјал што го снимив во Фискари во 2013 година – напиша Лајн во трудот. „Моделот убаво се вклопи во хипотезата и истовремено ја даде висината на обратниот слој уште поточно: 78-80 метри.
