Еден од методите што ги измислиле старите Грци за подобрување на нивната меморија бил методот Лоци. Оваа техника е позната и како техника на патување на меморијата, палата на меморијата или техника на Палатата на умот. Според римскиот говорник Цицерон, оваа техника ја открил грчкиот лирски поет по име Симонид од Хеос.
Симонид еднаш бил поканет да претстави лирска песна на банкет во Тесалија. Веднаш штом завршил и излегол надвор, покривот на салата се урнал и ги усмртил гостите кои биле згмечени до непрепознатливост.
Тоа го отежнало идентификувањето на мртвите, што било неопходно за нивно правилно погребување. Меѓутоа, Симонид успеал, врз основа на тоа каде гостите седеле околу масата за собир, да ги идентификува починатите гости.
Врз основа на тоа трагично искуство, Симонид сфатил дека е можно да се запамети било што ако е поврзано со ментални слики. Потоа го развил методот Локус.
- Визуелизација за подобрување на меморијата
Методот Локус се потпира на визуелизирање на работи што некој има намера да ги запомни. Методот на локус е всушност ментално патување по одреден редослед, со почетна и крајна точка, но со мало дополнување, со секој термин треба да креирате слика за неговата локација.
На пример, кога сакате да запомните листа за купување или говорна точка, само треба да тргнете на ова ментално патување за да го запомните секој елемент. Оваа техника на меморија може дополнително да се подобри со правење слики поживописни.
На пример, менталните слики може да бидат придружени со замислување мириси или звуци, во зависност од тоа што треба да запомните.
Техниката за меморија Локус била популарна во античкиот свет и се користела до средината на 17 век. Сепак, неодамнешното истражување покажа дека техниката Локус или Палата на меморијата сè уште може да биде многу ефикасна.
