Новите откритија направени од истражувачите кои ги анализираат познатите дела на Пабло Пикасо, даваат индикации за материјалите што ги користел уметникот и процесот на работа на почетокот на неговата кариера.
Сето тоа овозможува неговото дело да биде подобро познато, разбрано и подобро зачувано.
Благодарение на новите технологии, сега сме во можност да ја истражуваме уметноста на ново ниво, вели Патриша Фаверо, конзерватор во колекцијата Филипс, Вашингтон.
Фаверо е дел од тимот конзерватори и научници кои проучувале три дела на Пикасо кои моментално се изложени на изложба посветена на синиот период на уметникот.
Сина соба, 1901 година
Првата трага од друга слика под „Сината соба“ од 1901 година е забележана пред повеќе од 60 години. Уште тогаш беше забележано дека на некои места текстурата на бојата ги рефлектира потезите на четката во различни насоки од составот што може да се види.
Што има ново? Комбинирајќи податоци од рендгенска радиографија, инфрацрвена спектроскопија (IR) и мерења на рендгенска флуоресценција, тим истражувачи од Филипс, Националната галерија на уметност и други институции беа во можност да видат портрет на човек, удари со четка и употребени пигменти. од страна на уметникот. На пример, присуството на жива сугерира дека тој сликал во црвено.
Микроанализата на малите примероци од сликата покажува дека поголемиот дел од „Сината соба“ бил насликан директно на портретот, без шема, и дека палетата на Пикасо со текот на времето станувала сè повеќе пригушена.
