Триесет и пет години по озлогласената катастрофа во Чернобил, истражувачите конечно одговорија на некои од најгорливите прашања во врска со долгорочните последици од изложеноста на јонизирачко зрачење.
Една нова студија објавена во списанието „Сајанс“ открива дека децата погодени од катастрофата не покажале дополнително оштетување на ДНК, со ниво на генетски мутации соодветно на оние од општата популација.
Ова откритие ќе им помогне на многумина кои беа изложени на гак во Фукушима, Јапонија во 2011 година, ублажувајќи го секој страв од ризик од генетско оштетување на нивните деца.
Авторите на студијата ги рангираа геномите на 130 лица родени помеѓу 1987 и 2002 година од родители кои биле изложени на радијација по експлозијата на нуклеарната централа во Чернобил во Украина на 26 април 1986 година.
Најмалку еден родител од секој учесник бил вклучен во операции за чистење во контаминираната зона или е евакуиран од град во близина на Чернобил.
Исто така, анализирајќи ги геномите на родителите, истражувачите успеале да ја набудуваат стапката на пренесување на мутациите предизвикани од зрачење од една генерација на следната.
Во своето пишување, авторите на студијата објаснуваат дека тие биле особено заинтересирани за еден вид мутација позната како мутации на герминативата, кои се јавуваат кај клетките на спермата и јајце клетките и затоа доведуваат до генетски промени кај потомството, кои не се присутни кај родителите.
Резултатите посочуваат дека нема зголемување на мутациите кај деца изложени на зрачење од катастрофата во Чернобил, што ги наведува авторите да заклучат дека нивните податоци „не го поддржуваат трансгенерацискиот ефект на јонизирачкото зрачење врз ДНК на микробите кај луѓето“.
Во изјавата, авторот на студијата д-р Стефан Caн Канок посочи дека:
–Сметаме дека овие резултати се многу охрабрувачки за луѓето што живеат во Фукушима за време на несреќата во 2011 година.
