Стресот е вториот најчесто пријавен здравствен проблем поврзан со работата, кој влијае на 22 отсто од вработените во Европската унија.
Истражувањата покажуваат дека стресот поврзан со работата е причина за повеќе од половина од сите изгубени работни денови што претставува значителен трошок за организацијата и заедницата.
Причините за стресот се многубројни, но најчесто тоа е прекумерна работа, чести критики, лоши односи со колегите или шефовите, ниските примања или несигурноста на работата. Стресот, од друга страна, може да се манифестира и во ситуации кои се стимулативно пријатни.
Позитивниот стрес, на пример, претставување на резултатите на компанијата на меѓународен конгрес или подобрување на работното место – ни овозможува да се справиме со значајните предизвици и успешно да ја завршиме задачата, односно да ја искористиме потребната енергија за продуктивност и раст.
Негативниот стрес е поврзан со долгорочна перцепција за преоптоварување, недостаток на време и капацитет за успешно справување со ситуацијата и заостанување во исполнувањето на секојдневните задачи.
Иако нашата проценка има централно место во развојот на реакцијата на стрес, нашите долгорочни последици за благосостојбата на поединецот ќе зависат и од нашите начини на справување со стресот.
Поради сложената интеракција на карактеристиките на работното место и личните карактеристики и долготрајната изложеност на стрес на работното место, може да се појави синдром на исцрпеност, што е една од најнеповолните последици од долготрајната изложеност на професионален стрес.
Човекот чувствува емоционална исцрпеност, замор, почнува да се оддалечува од работата за поуспешно да се справи со своите барања, станува раздразлива, се оддалечува од колегите и следствено има негативни последици за работникот и организацијата во која работи.
