Студијата траеше девет месеци: во теоретскиот дел учесниците учеа за теми од западна и будистичка филозофија, психологија и невронаука, а практичниот дел вклучуваше вежби од западните и будистичките традиции (на пр. Медитација со здив, аналитичка медитација, личен дневник).
Една нова студија од Универзитетот во Трент покажа дека психолошката благосостојба може да се подобри, што беше потврдено со мерења на учесниците на почетокот и на крајот на студијата.
Ова е особено точно за задоволството од животот, искуството за благосостојба, самосвеста и емоционалното саморегулирање.
Учесниците исто така пријавија значително намалување на анксиозноста, стресот, негативните мисли, руминацијата (опсесија со грешки или пропусти во минатото) и лутина.
Таков ефект се покажа и на краток и на долг рок, во текот на целата програма.
Работете на себе
–Програмата беше инспирирана од идејата – присутна и во западните и во источните филозофски традиции – дека среќата е неразделно поврзана со развојот на внатрешната рамнотежа, поотворената и подобра перспектива на себе, другите и светот, подобро разбирање на човечкиот ум и мозок. Потребни ни се филозофски теории и практики, медитација, објасни психологот Никола Де Писапија за принципите на студијата.
Студијата траеше девет месеци и беше спроведена во Институтот за тибетска култура „Лама Цонг Капа“ во тосканското село Помаја.
Во теоретскиот дел, учесниците научија за теми од западната и будистичката филозофија, од психологијата и невронауката (на пример, невропластичност, мозочни кола, стрес и вознемиреност, позитивни и негативни емоции, самосвест, сочувство).
Практичниот дел вклучуваше вежби од западните и будистичките традиции (на пр. Медитација со здив, аналитичка медитација, личен дневник).
Де Писапија вели: –Во неизвесно време како нашето, потребно е научно да се проучи како западните и источните филозофски традиции, размислувачки практики и откритија за умот и мозокот можат да се интегрираат на светски начин. Целта е да им се даде на здравите луѓе можност да работат на себе за да развијат автентична среќа, не хедонизам или површно чувство на среќа.