Неговата исповед ја пренесуваме во целост:
Како прво, ви благодарам на сите што се јавивте, пишувавте, прашувавте … И извинување на сите што не ги повикав, но навистина не бев во можност. Покрај тоа, во еден момент помислив дека ми издадоа билет во еден правец за Валхала.
За некои, короната не постои, па тие не можат да бидат заразени, некои ја имале и дури не знаат дека ја имаат, а некои имаат малку или воопшто немаат симптоми. За жал, круната ме сотре, ме распарчи на атоми, раскажува неименуваниот Хрват.
Во средата навечер, добив благи симптоми – гадење, општа слабост, поточно, првите знаци на настинка.
Следниот ден имав треска (37,9), болката во телото веќе не беше мала, но страшна – се чинеше дека секој мускул, тетива, зглоб веќе не беше мој, туку од некој ревматоиден старец кој е во 90-тите години.Главата ми пука, очите ми горат. Дури и косата, или поточно коренот на косата, ме боли! Да, знам дека звучи лудо, но навистина беше така.
И, сето тоа е одлично затоа што со доза на парацетамол или што и да е, можете релативно лесно да го ставите ова во нормална состојба.На третиот ден состојбата остана непроменета. Сè уште не можам да јадам ништо, го земам лекот и си мислам – утре сигурно ќе биде подобро.
Кифла, четвртиот ден започнува „сексот“.Почна со блага болка во белите дробови што ме принуди да бидам во исправена положба со денови, а наскоро доведува до уште поголеми проблеми со дишењето.
Дишам воздух, а белите дробови едноставно не добиваат доволен минимум на кој сите сме навикнати и што е неопходен за нормално функционирање на организмот. Се обидувам да дишам подлабоко, а тоа ме тера неконтролирано да кашлам, што ме тера уште повеќе да се гушам.
Станувам од креветот за да се исправам целосно, конечно имам воздух, но не можам да издржам затоа што добивам вртоглавица. За среќа, ова помина брзо, но од тој момент СЕКОЈ , БУКВАЛНО СЕКОЈ здив беше борба за кислород.
Единствената позиција во која можам да дишам е ако сум исправен, а бидејќи лежев во исправена положба веќе 4 дена, грбот веќе не ми го дозволува тоа.Се свртувам малку настрана во исправена положба, но веднаш почнувам да кашлам. Се свртувам на другата – исто.
Нема друг избор освен да се вратите на почетната позиција и да ја издржите болката во грбот.Вдишувам воздух, и скоро секој здив ми ги затегнува стомачните мускули за кашлање.
И жена ми се разболе. Следната вечер на мојата сопруга исто така и се слоши со истите првични симптоми како и моите.Таа спие во дневната соба, а јас во спалната. Некој би рекол, добро исто како и пред короната 🙂
Истата вечер се повторува епизодата со гушење, но беше толку непријатно што навистина помислив дека одам во вечните ловишта.
Веднаш штом започна задушувањето, станав од креветот и се облеков со намера да одам во болница да ми дадат кислород или да ме стават на апарати за дишење.Но, бидејќи сопругата има треска, сепак мислам дека ќе истуркам уште еден ден …
Ги отворам прозорците што е можно повеќе, ја туркам главата надвор и тој ладен ноќен воздух ме спасува. И така фино во 4 и пол наутро како некој манијак, висам преку прозорец, бројам ѕвезди и среќен сум како ,,спонзоруша” кога ќе ја однесеш да купува, затоа што конечно имам доволно воздух.
И така стигна петтиот ден. Не знам дали сум полуд од недостаток на воздух, болки во грбот, несоница, празен стомак …
Се обидувам да се дрогирам со таблети по којзнае кој пат и конечно ме престигнува комбинацијата на апаурин и парацетамол … Се будам потполно мокар по час-два, но конечно успеав да заспијам барем малку, првпат по пет дена! Пред тоа, пробав со двојни дози на мелатонин и санвал, но тие апчиња работеа како света водичка …
Шестиот ден се чувствувам неспоредливо подобро, белите дробови повеќе не ме болат, имам доволно воздух дури и кога лежам на страна, нема температура ….Дури добив апетит, па решивме да нарачаме нешто во локалната продавница.
И верувале или не, 15 минути пред да пристигне оброкот, целосно го губам чувството за мирис и вкус. Првиот нормален оброк на 6-тиот ден !!!! Па, ако тоа не е јасна порака од горе, тогаш не знам што е!
Јадам бифтек од Загреб со вкус на ништо. Наместо тоа, можеа да ми стават парче стиропор, се сомневам дека ќе ја забележав разликата.
Сопругата по два дена од инфекцијата веќе нема буквално никакви симптоми. Малку ми е чудно, па се сомневам дека таа можеби ми ставила новичок во мојот чај.
Како и да е, тој ден ми се чинеше дека конечно сум „на коњ“, но вечерта започнува нов круг на болка во коленото и нешто ново – сега ме убива стомакот!
Не можам повеќе да го истуркам, затоа повторно земам нови апчиња за заспивање коњи (Карсен) и Бруфен 600.За жал, колку убаво ме стигнаа по еден час, како на Божиќна забава … Првпат по 6 дена се будам потполно наспан. Прероден. Буквално воскреснат!
Мојата сопруга рече дека бев толку вознемирен што речиси ми стави огледало под носот за да види дали дишам.
Општата состојба ми е 90% подобра од претходните денови, па верувам дека на короната конечно можам да и го покажам средниот прст.
Верувам дека има мала шанса да имате 6 дена агонија како што имав јас, но навистина не ми е јасно како една постара личност со послаб имунитет успева да надмине вакво нешто. Да бев 20-25 години постар, сигурен сум дека немаше да се видиме повеќе ….
И, затоа грижете се за себе и за другите … Ова ср**е ќе помине наскоро., вели загрепчанецот за порталот ,,24сата”.
