Обично фотографиите од жената се придружени со објаснување дека таа е персиска принцеза од почетокот на 20 век, која важела за најголемата убавица во своето време, поради што се самоубиле дури 13 мажи што таа ги одбила.
Ништо од ова не е точно!
Насир ел Дин Шах Кајар бил персиски шах кој владеел во средината на 19 век. Како и повеќето од владетелите од тоа време, тој имал многу наложници (имало 84 од нив само во неговиот харем). Најмалку десетина официјални жени треба да се додадат на овој број, за да биде јасно колку жени му биле на располагање во секој момент.
И бидејќи обезбедувањето потомство било главниот приоритет на секој владетел, Насир ал-Дин Шах Кајар исто така имал голем број на деца – биле запишани 21 дете, 11 принцови и 10 принцези.
Најинтересна од сите била принцезата Фатема Канум Есмет ал-Доулех, ќерка на Шахот со една од неговите официјални сопруги Таџ ал Доуле. Токму таа беше откината од заборав во 21 век, откако нејзините фотографии се појавија на Интернет.
Фатема Канум Есмет ал Довле денес важи за една од најфотографираните жени на шаховското владеење. Повеќето фотографии ги направил нејзиниот татко, кој бил страствен фотограф, па може да се претпостави дека оваа ќерка му била најсакана.
Во оскудните историски податоци што постојат за неа, никаде не се спомнува дека таа била „најубавата жена во своето време“ или дека наводно се самоубиле 13 млади луѓе затоа што таа ги одбила бидејќи, како и сите жени од тоа време, таа најраната младост ја помина во харем, опкружен исклучиво со жени, тешко дека Есмет имала можност да разговара, а камоли да одбие дури 13 мажи.
Покрај тоа, Есмет се омажила кога имала 9 или 10 години. Бракот бил договорен, па тешко дека принцезата некогаш видела мажи кои не биле нејзини роднини пред тоа.
Единственото нешто што е делумно е точно во приказната која кружи на Интернет е дека изгледот на принцезата во Персија во тоа време се сметал за пожелен.
Принцезата била ниска и, благо речено, елегантно пополнета. Главата и вратот и биле покриени со богато украсена шамија, а нејзиниот главен адут биле споени веѓи и темни, како и многу изразени мустаќи. На прв поглед, се чини дека станува збор за маж!
Сепак, критериумите за убавина во тоа време биле такви, особено во високата класа. Колку е посилна и подебела жената, толку е поубава, а тоа особено се однесувало на жените од владејачката династија. Јаделе најдобра храна и не смееле да се движат премногу често.
Машкиот изглед на жена што значело дека жената е силна и влакнеста, станал еден вид симбол на убавината во Иран во 19 век.
Странски пратеници, фотографи и уметници често можеле да се видат на шаховското двориште. Ако биле придружувани од сопругите, што е уште поважно, им било дадена можност да се сретнат со членовите на семејството на Шах.
Сопругата на извесен белгиски амбасадор ја запознала принцезата Есмет во 1877 година, а потоа во својот дневник напишала дека е „згрозена“.
–Над горната усна, принцезата има јасно видливи црни мустаќи што и дава машки изглед – напишала жената на амбасадорот и Есмет ја нарекла „принцеза од мустаќи“ на уште неколку места во дневникот.
Фактот што денес се зборува со потсмев за принцезата Есмет е тажен, бидејќи таа всушност била многу важна личност во времето кога живеела. Наспроти традицијата, таа учела да свири на пијано и се смета за првата Иранка што го сторила тоа.
Таа самата, веројатно по желба на нејзиниот татко, станала фотограф и имала мало студио во нејзината куќа. Таа ги фотографирала сопругот и нејзините деца. Двојката имала пет деца.
Нејзиниот татко се чини дека имал голема доверба во неа затоа што и дозволил да биде постојан придружник на европските дами кои го посетувале неговиот терен. Ова води до заклучок дека таа скоро сигурно зборувала барем еден странски јазик.
На крајот, дури и времето наведено покрај фотографиите на оваа принцеза е погрешно затоа што најголемиот дел од животот го живеела во 19 век, а не во 20-ти како што е наведено.
Забележано е дека Фатема Канум Есмет ал-Довле починала во 1905 година (оттаму, на самиот почеток на 20 век). Таа имала само 31 година и беше погребана покрај нејзиниот сакан татко.
Сопругата на извесен белгиски амбасадор ја запознала принцезата Есмет во 1877 година, а потоа во својот дневник напишала дека е „згрозена“. – Над горната усна, принцезата има јасно видливи црни мустаќи што и дава машки изглед – напиша Европеецот и Есмет ја нарече „принцеза од мустаќи“ на уште неколку места во дневникот. Фактот што денес се зборува за потсмев за принцезата Есмет е тажен, бидејќи таа всушност беше многу важна личност во времето кога живееше. Наспроти традицијата, таа научи да свири на пијано и се смета за првата Иранка што го стори тоа. Таа самата, веројатно по нагон на нејзиниот татко, стана фотограф и имаше мало студио во нејзината куќа. Таа ги фотографирала сопругот и нејзините деца. Двојката имаше пет. Нејзиниот татко се чини дека имаше голема доверба во неа затоа што и дозволи да биде постојан придружник на европските дами кои го посетија теренот. Ова води до заклучок дека таа скоро сигурно зборувала барем еден странски јазик. На крајот, дури и времето наведено покрај фотографиите на оваа принцеза е погрешно затоа што најголемиот дел од животот го живеела во 19 век, а не во 20-ти како што е наведено. Забележано е дека Фатема Канум Есмет ал-Довле почина во 1905 година (оттаму, на самиот почеток на 20 век). Таа имаше само 31 година и беше погребана покрај нејзиниот сакан татко.