Остатоците од фосили, еден од најраните ‘рбетници што постоеле на нашата планета, ги сокриле остатоците од меките ткива што им дале на научниците докази за далечната еволуција на организмите.
Меките ткива во фосилните записи се многу ретки бидејќи брзо се распаѓаат, па секој пат кога палеонтолозите откриваат едно, тоа го привлекува вниманието на пошироката научна заедница и е предмет на детална анализа.
Фосил стар 380 милиони години оставен од изумрена класа на оклопни риби содржел во внатрешноста минерализирани остатоци од тридимензионално срце. Доаѓа од местото познато како Формација Гого во најсеверниот агол на Западна Австралија.
Со помош на научници од Австралиската организација за нуклеарна наука и технологија и Европскиот објект за синхротронско зрачење во Франција, тим австралиски научници користеа неутронски зраци и рендгенски зраци за да ги мапираат различните минерални густини во фосилот.
Овие густини открија не само зачувани рибини коски, туку и други помалку цврсти карактеристики – срцето, како и желудникот, цревата и црниот дроб.
Научниците објаснуваат дека оваа класа на риби припаѓа на најраните ‘рбетници кои оделе на нашата планета речиси 50 милиони години за време на Девон, пред масовното истребување при преминот кон јаглерод.
И додаваат дека скенирањето на овој организам им овозможило ретка можност да ја проучуваат анатомијата на организмите од тој период и констатацијата дека срцето на оваа древна риба било во форма на буквата С, составена од две комори, помалата од која се наоѓала на поголемата.
Како палеонтолог кој проучувал фосили повеќе од 20 години, навистина бев изненадена кога пронајдов 3Д и убаво сочувано срце во фосил стар 380 милиони години, вели палеонтологот Кејт Тринајстик од Универзитетот Куртин во Австралија. И додава дека еволуцијата често се смета за многу бавен процес, но ова откритие открива дека меѓу ‘рбетниците без вилица и оние со една, имало многу брза промена. За прв пат можеме да ги видиме сите органи заедно во една примитивна риба со вилица, а особено се изненадивме кога дознавме дека тие не се толку различни од нас“, објаснува Тринајстиќ. „Сепак, имаше една важна разлика – црниот дроб беше голем и им дозволуваше на рибите да лебдат, исто како и ајкулите денес. Некои од денешните коскени риби имаат бели дробови кои еволуирале од мочниот меур, но ова откритие сугерира дека нема докази за бели дробови во Испитавме изумрени оклопни риби.
Новиот фосил покажува дека во иднина може да се откријат слични наоди во областа на Формацијата Гого, што им дава надеж дека во блиска иднина ќе има подобро разбирање на еволуцијата што се случила пред неколку стотици милиони години.
