Роден е во градот Трир, Германија, на 5 мај 1818 година, како трето дете на славниот адвокат Хајнрих Маркс и Хенриета Пресбург.
Се занимавал со филозофија, новинарство, литература и политика и се смета за највлијателен социјалистички мислител на 19 век.
Тој воведе осум основни ставови за слободата на печатот, кои и денес се релевантни: неприфаќање на цензура, печатот е израз на духовната состојба на едно општество, слободата на печатот придонесува за подобрување на социјалната состојба, законот за слободата на печатот е неопходност, како интерес за слобода на печатот, тишината на печатот е исто како и предавството, наспроти слободата на печатот, се потенцираат правата на полицијата и бирократијата.
Тој се смета за основоположник на модерната социологија, а покрај тоа бил ангажиран и во анализа на социјалните односи. Преку неговите дела, ние гледаме сосема поинаков поглед на историјата на глобално ниво.
Маркс е многу важна личност во сите аспекти на науката: Неговите дела и анализи доведоа до големи промени во општеството. Фактот што многу земји во Европа, Азија и Африка го засноваа својот поредок врз марксизмот придонесува за ова.
Во моментов има мал број социјалистички земји, но некои ставови на Маркс се уште се популарни, како што е погледот на машините како средство за загрозување на работните места.
Ставовите на Маркс за работничката класа имаа големо влијание врз положбата на работниците низ целиот свет. Покрај тоа, тие доведоа до клучни промени и револуции кои имаат влијание врз општеството денес.
Во 1848 година, Маркс и Енгелс започнаа да го пишуваат своето најпознато дело „Комунистички манифест“.
Во делот се дискутираат верувањата, целите и намерите на новата Лига на комунистите.
Била презентирана и посветеноста на Советот на комунистите за уривање на капитализмот и воспоставување социјализам. Тие сметаа дека сè што прават е во корист на работничката класа.
Во истата година кога е објавено делото, во Европа се одржа голема серија протести, кои Маркс ги поддржа. Во Келн, Маркс отпечатил летоци со наслов „Побарувањата на Комунистичката партија во Германија“.
Маркс исто така сакал уметност. Тој иако студирал право, сепак, сметал дека не е вистинскиот избор за него. Отсекогаш го привлекувале литературата и уметноста. Често пишувал песни, кои и ги посветувал на сопругата Jени фон Вестфален. Под влијание на романтизмот, тој напиша историски роман.
Исто така се занимавал со новинарство – неговиот прв напис бил објавен на 9 август во весникот „Рајна“, под наслов „Филозофски манифест на историската правна школа“.
На 1 јуни 1848 година започнал со печатење на весникот „Ноје Рајнише Цајтунг“, кој брзо бил укинат, а Маркс бил протеран од Германија. По тоа, тој се пресели во Париз, каде што имало епидемија на колера.
Француските власти го сметале за голема закана, па истата година кога се преселил во Париз, добил наредба да се оддалечи. Со сопругата и четирите деца нашол засолниште во Лондон, каде починал на 14 март 1883 година.
Неговите најпознати дела се: „Разликата помеѓу филозофијата на природата на Демокрит и Епикур“, „Писма до бура“, „Прилог кон еврејското прашање“, „Германска идеологија“ и многу други значајни дела.
