Името „Стокхолмски синдром“ го воведе криминологот и психијатар Нилс Бејрот по неуспешниот грабеж на банка и киднапирање во Нормалмсторг во Стокхолм, од 23 до 28 август 1973 година. Заложниците станаа емотивно приврзана за киднаперите, а подоцна ги оправдаа нивните постапки дури и по нивното ослободување. Подоцна, за време на судењето, заложниците не сакаа да зборуваат за киднапирањето.
Психолошка скица на Стокхолмски синдром
Стокхолсмки синдром е името на психолошка состојба што се јавува во ситуации кога киднаперите и заложниците се доближуваат. Времето поминато во таква ситуација придонесува за зближување на киднаперите и нивните жртви; колку повеќе ќе помине времето, толку е поголема можноста за создавање на Стокхолмски синдром, а со тоа и помала веројатност за повредени во заложништво. Исто така, големината на просторијата во која е киднаперот и заложникот, исполнувањето на барањата што ги исполниле властите, сличноста на политичките погледи и сл. Може да придонесат за приближување.
Стокхолмски синдром не се јавува во ситуации кога заложниците се изолирани и немаат никаков контакт со киднаперите.
Манифестации на синдромот
Жртвите на формалното дефинирање на Стокхолмски синдром развиваат „позитивни чувства кон нивните киднапери и сочувство за нивните причини и цели и негативни чувства кон полицијата или власта“. Овие симптоми честопати следуваат откако избеганите жртви се враќаат во претходниот обичен живот.
Физички и психолошки ефекти
Когнитивна: забуна, заматена меморија, заблуда и повторливи реакции.
Емоционална: недостаток на чувство, страв, беспомошност, безнадежност, агресија, депресија, вина, зависност од капитор и развој на посттрауматско стресно нарушување (ПТСД).
Социјална: вознемиреност, раздразливост, претпазливост и оддалечување.
Физички: зголемување на ефектите од постојните состојби; развој на здравствени состојби како резултат на можно ограничување од храна, спиење и изложеност на отворено.
Жртви на сексуална злоупотреба
Постојат докази дека некои жртви на сексуална злоупотреба во детска возраст имаат чувство за поврзаност со нивниот насилник. Тие честопати се чувствуваат расеано од вниманието на возрасните или се плашат дека обелоденувањето ќе создаде нарушување во семејството. Во зрелоста, тие се спротивставуваат на откривањето од емоционални и лични причини.
Стокхолмски синдром кај жртви на семејно насилство
Случаи на Стокхолмски синдром се откриени и кај жртви на семејно насилство. На пример жена претепана од својот сопруг е згрижена од страна на медицински персонал во болница. Таа одбива да признае дека е жртва на насилство и изјавува дека паднала од скали.
Наместо да го признае делото на сопругот кое најверојатно ќе го доведе под кривична одговорност, сопругата која е жртва на насилство го штити нејзиниот сопруг од „затвор“ или често ги правда мотивите за насилство.
Жртвите на семејно насилство обично се убедувани дека насилникот им мисли добро, дека тој е единствената личност на светот која се грижи реално за нив, дека тие се сами на светот, дека сите други им мислат лошо и сакат да ги повредат.
Наметнувајќи ги тие убедувања кај жртвата, насилникот постигнува: страв, несигурност, заблуда и ја изнудува приврзаноста на жртвата кон него.
Многу е важно да се открие на време Стокхолмски синдром
Ако поминувате многу време со некој, а при тоа барем 3 пати во текот на средбата ќе се почувствувате нелагодно можеби треба да преиспитате дали сте жртва на Стокхолмски синдром. Често се случува луѓето да не забележат психолошко насилство бидејќи се емотивно поврзани со насилникот и се многу блиски со него. Но доколку има пречки во комуникација и се чувствувате нелагодно време е да го редуцирате присуството на тоа лице во вашиот живот.
Како да се борите против Стокхолмски синдром
Вашиот круг на луѓе со кои комуницирате на дневна база треба да биде што поголем. Доколку се препуштите само на една личност во вашиот живот (најчесто партнер) многу е веројатно дека нема да забележите кога односот ќе стане насилен, неподнослив и кога психичката тортура ќе ви стане нормалност бидејќи е дел од вашето секојдневие.
Извор: Википедиа / Фото: jadovno.com
