Постојано водејќи ги православните христијани за време на Духовден кон осветувачките подвизи на постот и покајанието, Црквата во петтата недела на богослужба ги утешува и ги охрабрува оние кои постат со тоа што веќе поминале половина од постот.
Во петтата недела Црквата продолжува да не потсетува дека ние, кои паднавме во грев, сме слични на заробените и ни заповеда да се надеваме на милоста Господова.
Воскликни кон Христа Бога, кој беше распнат заради тебе, вели Црквата и кој доброволно ги прими раните: чувај ме, Господи, и спаси ме. Светите химни кои Црквата и денес ги пее на богослужбата во петтата недела ги примиле во VII и VIII век Софрониј Ерусалимски, Андреј Критски и Студит – Јосиф и Теодор.
Дека луѓето не би биле мрзливи кон духовните дела
Во трите дена од петтата седмица: четврток, сабота и Велигден, Црквата на верниците посебно ги поттикнува кон делата на благочестието. Во четврток на утринската богослужба црквата ќе го опее целиот Велики канон на свети Андреј Критски и житието на Пресвета и преподобна Марија Египетска.
Од тие причини, читањето на канонот на свети Андреј Критски во четврток, во петтата недела од Великиот пост, се нарекува и Стоење на Египќанската Марија.
На Велигден од петтата недела од Великиот пост, непоколебливо поттикнувајќи ги верните на вистинско покајание со кое се постигнува Царството Божјо, Црквата учи дека Царството Божјо не е храна и пиење, туку правда и свето воздржување преку приказната за богататиот и Лазар. Затоа во него ќе влезат само оние што даруваат добра од своите благајнички во рацете на сиромашните.
Заедно со ова учење, за да ги поттикне духовните работници, Црквата ја усовршува службата на Светата и преподобна Марија Египетска, покажувајќи го во неа образецот на вистинското покајание и на тој начин покажува колку е голема и неискажлива Божјата милост и љубов кон оние кои искрено сакаат да се одвратат од нивните престапи.
Во својот живот Марија Египетска обединила и пројавила две крајности – бездната на гревот и висината на побожноста и доблеста. Во годините на младоста, окупирана со искушенијата на пороците, таа помина седумнаесет години во грев, за да се врати во Црквата како изгубена овца со силата на Божјата благодат. На повикот на Црквата, Марија, која не се грижеше за Божјите заповеди и која го помрачи Божјиот лик во себе, благодатно се обнови со божествената промисла.
