Основачите на загрепскиот „Музеј на мамурлак“, Рино и Роберта, внимателно ревидираа како изгледа класична пијана ноќ и користејќи ги сопствените искуства, но и приказните на своите познаници, создадоа нетипичен музеј, посветен на ноќните излегувања.
Така го замислија како пат кој започнува со напуштање на загушлива кафеана, продолжува низ градските улици и минливи шуми и пристигнување дома и будење со мамурлак, и планираа разни нови содржини кои ќе ја направат понудата уште попривлечна.
Посебен дел од музејот е посветен на еротски приказни и искуства на соговорници кои пиеле премногу. Секој сегмент е автентичен и зад секоја анегдота стои вистинска личност и нивното искуство.
Основачите на музејот се потрудиле на посетителите да им овозможат вистински мамурлак. Така, покрај пијаниот под (полн со дупки и неочекувани скали) и чашите кои ја потсетуваат визијата на пијан маж, посетителите можат да пробаат и вистински мамурлак, односно лежење на јаже, што би бил буквален превод на ова изразување.
Посетителите може да очекуваат анкета за количината на алкохол што ја консумираат неделно, како и вовед во ризиците и болестите што може да ги донесе прекумерната употреба на алкохол.
Исто така, посетителите можат да прикачат предмети поврзани со нивното пијано искуство и на тој начин, освен пасивни набљудувачи, да станат дел од овој интересен музеј.
