На почетокот на 20-тиот век, повеќето научници верувале дека бебето воспоставува врска со мајката исклучиво поради потребата од храна. Некои од нив отидоа дотаму што ги советуваа родителите да не ги тешат или држат бебињата, за да не станат зависни.
Иако експериментите на Харлоу беа сурови, тие му открија на светот важна вистина за потребите на бебињата за допир, љубов и внимание.
- Жица „против“ памучни мајки
По дипломирањето во 1930 година, Хари Харлоу го посветил својот живот на науката и работата на Универзитетот во Висконсин. Меѓутоа, пошироката научна заедница првпат слушнале за него кога ги објавил резултатите од експериментите на бебиња од резус мајмуни во 1957 година.
Според Њујорк Тајмс, повеќето научници во тоа време се согласиле дека врските на бебињата со нивните мајки се засноваат на потребата за храна. Поради ова, многу угледни психолози ги советувале родителите да не ги гушкаат децата и да не реагираат на нивниот плач бидејќи тоа би ги направило премногу зависни.
Кога сте во искушение да го галате вашето дете, запомнете дека мајчинската љубов е опасен инструмент, советуваше бихејвиористот Џон Вотсон.
Сепак, Харлоу и некои од неговите колеги не го делат неговото мислење. За да го истражи ова тврдење, тој започнал серија експерименти со бебиња резус мајмуни во неговата лабораторија во Висконсин.
Првиот дел од експериментот вклучувал одгледување резус мајмуни во целосна изолација. Харлоу забележал изолирани мајмуни како се самоповредуваат, нервозно чекорат и гледаат празно околу нивните кафези. Кога потоа ќе ги запознаеле со другите членови од нивниот вид, тие не знаеле како да комуницираат. Тој исто така истакнал дека некои од нив престанале да јадат, што на крајот би резултирало со смрт.
Забележал дека мајмуните речиси грчевито се држеле за нивните платнени пелени. Ова го навело да ја развие следната фаза од експериментот. Вториот дел вклучувал испитување како реагираат бебињата резус мајмуни во присуство на две сурогат мајки, едната од жица, а другата од мека ткаенина. Една од нив имала шише со храна.
Харлоу по некое време сфатил дека ако шишето е со „жичаната мајка“ бебињата ќе дојдат само да го пијат млекото, а потоа ќе одат кај „мајката“ направена од мека крпа. Уште повеќе, излегува дека самото присуство на мека сурогат мајка ја зголемува самодовербата на мајмуните. Кога го сместил бебето заедно со „меката мајка“ во нова средина, мајмунот резус бил подготвен да истражува, додека во моментите на осаменост врескал и плачел.
- Што нè научи експериментот на Харлоу?
ХАРИ ХЕРЛОУ со своите експерименти успеа да ги побие тврдењата на неговите колеги научници, кои тврдеа дека физичкиот контакт не е важен и дека бебињата инстинктивно се поврзуваат со мајките за да преживеат. Наместо тоа, тој го воспостави концептот на „удобност за контакт“.
Ако има доволно контакт, човечките бебиња ќе пораснат во добро приспособени членови на општеството, додека без него би биле страшни, агресивни и социјално неприлагодени.
Денес неговите експерименти се сметаат за неетички, но непобитен факт е дека неговата работа обезбеди докази кои доведоа до подобро разбирање на љубовта помеѓу мајката и новороденчето.
