Зигмунд Фројд и неговата ќерка Ана го проучувале развојот на група деца со коефициент на интелигенција над 130. Во нивната студија, тие откриле дека речиси 60 отсто од нив на крајот имале депресија како нарушување.
Луис Терман, пионер на образовната психологија од почетокот на 20 век, го проучувал коефициентот на интелигенција на способните деца.
Деца со коефициент на интелигенција над 170 учествуваа во еден од најпознатите експерименти во историјата на психологијата. Овие деца беа наречени „термити“. Дури во 1990-тите беа извлечени некои важни заклучоци од студијата.
„Термитите“, децата на Луис Терман кои биле средовечни луѓе во деведесеттите, покажале многу интересни резултати.
Воспоставена е врска помеѓу високата интелигенција и пониските нивоа на животно задоволство. Сепак, многу од нив се стекнале со слава и важни позиции во општеството.
Многумина исто така се обиделе да се самоубијат повеќе пати или станале зависни од алкохол.
Друг важен аспект откриен од оваа група луѓе е нивната посебна чувствителност на светските проблеми. Нивните грижи не ги вклучуваа само проблемите на нееднаквоста, гладот во светот или војните. На високоинтелигентните луѓе им пречи себично, ирационално и нелогично однесување.
