На сите ние веројатно ни е познат изразот „сите на 16“, според кој на интензитет на нашата активност даваме нумеричка вредност во форма на овој број.
Да се направи нешто на 16 обично значи да се направи тоа со најголем можен капацитет, посветено, интензивно, пожртвувано, пожртвувано и со сета своја моќ. Сепак, од каде потекнува овој необичен израз или, подобро е да се запрашаме, зошто бројот 16 е толку важен во целата оваа приказна. Што точно е 16?
Поновите, секуларни толкувања го доведуваат овој израз во врска со фудбалската терминологија, така што ситуацијата во која сите играчи на еден тим се селат во противничкиот шеснаесетник со цел да се нападнат голот со посветеност и до самиот крај е поврзана со животна ситуација во која нешто се прави правилно, до крај, со сигурност, одговорно, посветено.
Ова толкување е поново и веројатно нема многу врска со самиот поим. Сепак, нема конкретен одговор на прашањето што е 16.
Според една теорија, тоа е нота во музиката со најкратко траење, т.н. шеснаесетта, во исто време и најбрза нота, па кога нешто ќе се направи на 16 години, тоа е како да свириш на таа нота, брзо, енергично, да расчистиш сè.
Другите објаснувања се навраќаат на митологијата и религијата на античките народи чии архетипски наслаги се зачувани во колективната свест. Така, една од најважните ведички божици била Материшвани или Материс вани (славјаните се сеќаваат како Матерсва), која била претставена со 16 раце.
Има симболично значење на оној што раѓа – Мајка на сè. Да се направи нешто сè на 16 би значело да се работи со нејзините 16 раце. Одговорот на ова прашање може да се најде во важноста на бројот четири, кој има изразена религиозна, искуствена и митска симболика, наведува „Језикофил“.
Покрај изразите како во четири очи или паѓање на четири, има и четири агли на светот, четири елементи (вода, земја, воздух, оган), а бројот четири е исклучително распространет во христијанските учења – познати се четворица пророци, четири возачи апокалипса, четири евангелисти и четири евангелија и слично.
И, бројот 16 е, всушност, четири на квадрат. И кога еден таков сеопфатен и совршен број како четири се множи сам по себе, тогаш тоа дава број на полнота и сеопфатност – шеснаесет.
Можно е дека во свеста на нашиот човек, токму затоа бројот 16 остана како неисполнет идеал на системот на броеви, па затоа правењето нешто сè на 16 значи, пред се, да работиме совршено и прецизно исто како и тој број.
