На крајниот север на Пакистан, во планинската долина Хунза, која се наоѓа во регионот Гилгит-Балтистан, луѓето живеат до 120, 130 години.
Некои од нив го прославија и својот 145-ти роденден пред да заминат од овој свет.
Точниот број на години е тешко да се утврди бидејќи Хунзите немаат изводи или докази со кои би можеле да ја поддржат нивната виталност, пренесува Панкуфер.
Во остатокот од Пакистан, очекуваното траење на животот е 67 години, но на покривот на светот, во изолираните пустини на Хималаите, владеат сосема различни закони за живот и смрт.
Истражувачите забележале дека жените можат да забременат многу доцна, во шеесеттите години и подоцна, а исто така се верува дека не страдаат од рак. Научниците бараат објаснување во околината и храната.
Хунзите пијат вода од глечерите, одгледуваат своја храна и бидејќи се отсечени од околните градови, тие не јадат ништо преработено.
Кајсиите често се наоѓаат на нивното мени, а за време на постот со денови, па дури и месеци, тие не јадат ништо друго освен свеж сок и семе од тоа супер здраво овошје.
Нивното месо не е на менито секој ден, во нив доминираат житарки и зеленчук. Тие вежбаат јога, вежби за дишење и медитација.
Нивното потекло е обвиткано во тајност. Патиштата се полесни од сите соседни народи, а нивниот јазик (Бурушаски) е повеќе сличен на баскискиот отколку на кој било друг што ги опкружува.
Се шпекулира дека тие се потомци на војниците на Александар Велики кои не можеле да го следат, но решиле да останат на Хималаите.
Извор: Kurir.rs
