Бидејќи е напишана „Прослогион“, каде т.н онтолошкиот аргумент е предмет на полемика; дали таквиот заклучок е точен и дали може да се генерализира на сите ставови. Во овој текст, ќе зборуваме за валидноста на таквиот аргумент и во која смисла може да се примени.
Делот од Прослогионот кој се занимава со онтолошкиот аргумент започнува со зборовите:
Ти си она што човек не може да го замисли – обраќајќи му се на Господ
За што всушност се работи ова прашање?
Она што повеќе не може да се замисли треба да се сфати како реалност, како севкупна реалност на постоењето, не само човечко, туку и севкупност на постоењето, што го разбираме како природа, универзум или Божјо создание.
И ако можеме да замислиме вакво нешто, ќе го почувствуваме нашето индивидуално место во севкупното создавање и нашиот однос со него и во него.
Она што човекот го бара од Бога е да биде слободно, свесно суштество, кое може слободно да одлучува и да управува со своето постоење.
Ние можеме да го разбереме ова! Но, човекот не е само ум – разум. Тој мора / сака да стане еден.
Затоа религиите зборуваат за реализација, просветлување или хармонија на умот, духот и телото.
Анселмо продолжува малку понатаму во Прослогион:
Но, она што не може да се замисли не е само во умот, туку постои.
Оваа транзиција може да се опише како егзистенцијален скок во поимот на Јасперс или автентично постоење во речникот на Сартр или Хајдегер.
Сè што човекот некогаш создал во светот, прво било во неговата идеја во неговиот ум, но идеите во моментот не се реализираат.
Затоа, овој аргумент не може да се толкува во смисла на „Ако замислам совршен остров со богатство, тој мора да постои“ (отец Гаунило) или… Ако замислам пари во мојот џеб, таму ќе се појават (контрапарафраза на Кант ).
НЕ ! Затоа Анселмо им го пишува текстот на монасите кои медитираат – за се е потребно време и акција.
Ајде да погледнеме уште еден контрааргумент. Квајн пишува дека можеме и да замислиме на пр. Пегаз, тој има своевидно совршенство, совршенство на крилјата, но постои како митско битие.
Овој контра-аргумент тешко оди подалеку, но доволно за повторно да се воведе конфузијата.
Овој проблем ќе го решиме со враќање на значењето на зборот. Зошто го замислуваме Пегаз? Па Пегаз може да биде симбол на Божество, величина и леснотија / леснотија на духот. Во секој случај симбол!
Зошто митско суштество? Па, затоа што митовите имаат одредено значење, вредност и цел за нас. Митовите се продолжување на дијалектиката (Платон). Тоа е еден вид, начин да се зборува за нешто!
Бајките се полни со чудни измислени суштества, но она што ни го кажуваат бајките е вистината!
Автор: Жарко Павловиќ
